എത്രയൊക്കെ കൈവഴികൾ ഉണ്ടായാലും ഒടുവിൽ സാഗരത്തിലേയ്ക്ക് ഒഴുകി ലയിക്കുന്ന നദിയുടെ നിയമം പോലെ ആത്മാവ് ഒന്നായി തീരും പോലെ ചിലതുണ്ട്..കാലത്തിനും ഭാഷയ്ക്കും ജാതിയ്ക്കും ഉപരി എല്ലാ ബന്ധങ്ങള്ക്കും ബന്ധനങ്ങൾക്കും അതീതമായി മഴനീരിൽ അലിഞ്ഞലിഞ്ഞു ഇല്ലാതായ മിഴിനീരു പോലെ...ഓർക്കുമ്പോൾ തന്നെ മനസ്സ് നിറയുകയും മിഴികൾ തിളങ്ങുകയും ചെയ്യുന്ന പേരറിയാ പൂവുകളുടെ സുഗന്ധം...അകലത്തുആണെങ്കിലും അടുത്തറിയുന്ന നിശ്വാസങ്ങൾ ....മുടിയിഴകളിൽ വിരൽതുമ്പിലൂടെ അറിയുന്ന വാത്സല്യം......ഓരോ കാഴ്ചയിലും ഓരോ ഓരോ അപൂർവ്വതകൾ..... ഏതോ ജാലക വിരിയ്ക്കപ്പുറത്തു നിന്നും എനിയ്ക്കായി മാത്രമുള്ള ഗന്ധർവഗീതികൾ....സാരമുള്ളവയേം സാരമില്ലാതാക്കുന്ന സാന്ത്വന മന്ത്രം....പേരിട്ടു വിളിയ്ക്കാൻ ആവാതെ പോകുന്ന ചില ബന്ധങ്ങൾ.....കാഴ്ചയ്ക്കുമപ്പുറം കേട്ടറിവിന്റെ നേരിൽ നന്മ നിറഞ്ഞ ഒരു മന്ദഹാസം .........